Operacja morawsko-ostrawska

Operacja morawsko-ostrawska
	II wojna światowa, front wschodni
Czas	10 marca – 5 maja 1945
Miejsce	Górny Śląsk, Śląsk Cieszyński, Morawy
Terytorium	Polska, Czechosłowacja
Przyczyna	ofensywa radziecka 1945
Wynik	decydujące zwycięstwo ZSRR i Czechosłowacji
Strony konfliktu
III Rzesza	ZSRR; Czechosłowacja
Dowódcy
Ferdinand Schörner; Gotthard Heinrici; Walter Nering	Iwan Pietrow; Andriej Jeriomienko
Siły
150 000 żołnierzy,; 100 czołgów	255 000 żołnierzy,; 180 czołgów
Straty
wysokie	23 964 zabitych,; 88 657 rannych
brak współrzędnych
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2012-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Operacja morawsko-ostrawska (też: operacja ostrawska; ros. Моравска-Остравская операция) – operacja wojskowa przeprowadzona przez Armię Czerwoną przeciwko Wehrmachtowi podczas II wojny światowej.

Wojska 4 Frontu Ukraińskiego działania ofensywne rozpoczęły 12 stycznia 1945 r., kiedy jako pierwsza, na terenie Słowacji, rozpoczęła natarcie 18 Armia. Następnie, 15 stycznia, działania na terenie Polski z rejonu Jasła podjęła 38 Armia. Jako ostatnia, 18 stycznia 1945 roku, do operacji zachodniokarpackiej z okolic Preszowa na Słowacji przystąpiła 1 Armia Gwardii.

Niemiecka obrona pękła. 20 stycznia wojska radzieckie zajęły Nowy Sącz, 24 – Kalwaria Zebrzydowska, 25 – Andrychów, 27 – Wadowice. 29 stycznia dowódca frontu rozkazał zatrzymać ofensywę na rubieży rzeki Białej. Na lewym skrzydle jego wojsk powstała luka, ponieważ nacierająca w górskim terenie 1 Armia Gwardii pozostała około 80 km z tyłu.

Na początku 1945 r. ruszyła ofensywa radziecka. 15 stycznia w rejonie Jasła działania rozpoczął 4 Front Ukraiński. Przez Nowy Sącz i Wadowice dotarł on do okolic Pszczyny. Niemcy zdając sobie sprawę ze znaczenia strategicznego Zagłębia Ostrawskiego przystąpili do umacniania tego odcinka frontu. Zadaniem utrzymania Moraw została obciążona 1 Armia Pancerna pod dowództwem gen. Schoernera. Wprawdzie siły niemieckie były słabsze, ale mogły wykorzystać osłaniające Ostrawę żelbetowe umocnienia obronne, które powstały jeszcze w latach 30 XX w. Także dowództwo radzieckie dokonało przegrupowania swoich sił. Przed 38 Armią gen. płk. Kiryła Moskalenki postawiono zadanie zajęcia Strumienia, a następnie kontynuowania ofensywy na Bramę Morawską. Dalej wojska radziecko-czechosłowackie miały nacierać na Ołomuniec i Pragę. Plan przewidywał dotarcie do stolicy w ciągu 45 dni.